Stowarzyszenie „Lubuskie Forum Wodociągowe”, zrzeszające przedsiębiorstwa wodociągowe i kanalizacyjne województwa lubuskiego, przyłącza się do stanowiska Związku Gmin Warmińsko-Mazurskich zawartego w piśmie z dnia 17.10.2018 r., skierowanego do Pana Marka Gróbarczyka, Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej.
Odnosząc się do projektu nowelizacji Prawa Wodnego, który ukazał się 05.10.2018 r. na stronach RCL wnosimy o wykreślenie z niego ust. 5a w art. 271 w zaproponowanym brzmieniu, a wprowadzenie zapisów doprecyzowujących naliczanie opłat stałych opierających się na maksymalnych rocznych wartościach zawartych w pozwoleniach wodnoprawnych. Obecnie zaproponowane rozwiązanie jest rozwiązaniem nielogicznym i zakładającym z góry łamanie postanowień pozwoleń wodnoprawnych, a związanym tylko i wyłącznie z zapewnieniem Państwowemu Gospodarstwu Wodnemu „Wodom Polskim” źródła większego finansowania. Przedsiębiorstwa wodociągowo – kanalizacyjne nie mogą pobierać wody przez cały rok w ilości określonej wskaźnikiem maksymalnego godzinowego poboru. Spowodowane jest to względami technologicznymi, gdzie większe chwilowe pobory są incydentalne, a także koniecznością dochowania parametrów określonych w pozwoleniach wodno-prawnych. Z tego też powodu opłaty ustalane w sposób określony w projektowanym przepisie nie uwzględniają rzeczywistego, dopuszczalnego i możliwego poboru wód.
Należy również dodać, że w uzasadnieniu do przedstawionego projektu nie wskazano w prawidłowy sposób wpływu przedmiotowego przepisu na sytuację ekonomiczną i społeczną rodziny, a także osób niepełnosprawnych oraz osób starszych zapominając, że opłaty za usługi wodne określone w pro fiskalny sposób mają znaczący wpływ na wzrost kosztów prowadzenia działalności, a w konsekwencji cen za wodę. Sytuacja ta nie może pozostać bez znaczenia dla budżetów gospodarstw domowych, ponieważ będzie miała wpływ na wysokość wydatków za wodę w dochodzie do dyspozycji.
Ponadto wnosimy o wykreślenie z projektu, bądź doprecyzowanie, ust.2 ba art. 552, który to przepis nakłada odpowiedzialność karną za składanie fałszywych zeznań przy składaniu oświadczeń dotyczących poboru wód na określone cele w sytuacji, gdy obowiązujące przepisy prawne w żadnym miejscu nie określają precyzyjnie, w jaki sposób należy określać ilość wody zużytej na poszczególne cele. Nie zostało dotychczas określone,
w jaki sposób określać opłaty w przypadku poboru wód powierzchniowych i podziemnych
w sytuacji, gdy łączą się one w jednej sieci, Nie powstały również precyzyjne wytyczne
w jaki sposób określać cele poboru, jak je weryfikować i jak mierzyć ilość poboru, gdy na jednej nieruchomości, w jednym budynku, prowadzone są działalności z różnych grup opłat za usługi wodne. Cały ciężar interpretacyjny zostaje przerzucony na obowiązanych do wnoszenia opłat za usługi wodne (m.in. przedsiębiorstwa wod-kan), a PGW „Wodom Polskim” daje możliwość bezrefleksyjnego kwestionowania oświadczeń.
Sprecyzowania lub wykreślenia wymaga również treść ust. 2g art. 552, ponieważ nie istnieją przepisy, które określałyby w jaki sposób należy dokonywać pomiaru wód opadowych i roztopowych. Dodatkowo władający siecią kanalizacji deszczowej nie są zobowiązani żadnym przepisem do prowadzenia ewidencji urządzeń do retencjonowania znajdujących na nieruchomościach osób trzecich.
Mając na uwadze powyższe wnioskujemy o doprecyzowanie lub wykreślenie budzących wątpliwości przepisów. Dzięki temu zlikwidowane zostaną niemierzalne ryzyka, w obecnym stanie obciążające w 100% przedsiębiorców, a za pośrednictwem ustawy
o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, konieczne do skalkulowania w cenie wody obciążającej finalnie klientów indywidualnych.